Գայանե Ասիլբեկյան ֆեյսբուքյան իր էջում նկար է հրապարակել եւ դրան կից գրել հետևյալ գրառումը. «Հայ ժողովրդի կողմից մեր ժ ված Կերկուրովի ձեռքը խոնարհ համբուրող Տիգրան Քեոսայանը: Խոսքերն ավելնորդ են Մարգարիտայի պաշտպան այս խոնարհ ստրուկի արած հայտարարության համար»:
«Երկու ազգադավ սողուն մեկ ընտանիքում չափից դուրս շատ է :Որքան լավ է ,որ Ռուսաստանի քաղաքացի եք ու այնտեղ եք ապրում ,թե չէ այսքան սողունների համար այլևս տեղ չի մնացել ձեր տեսակների շնորհիվ մի բուռ մնացած Հայաստանում : Չես պատկերացնում ,թե որքան ճիշտ քայլ ես արել նման գրառումդ տարածելով ՝ հնարավորութուն տալով հայ ժողովրդին իրական դեմքդ տեսնելու: Երկուսդ էլ փրփուրներից կախված ազգադավ ,ստրկացած ոչնչություն եք, ահա թե ինչու եք փորձ անում սորոսական կեղծ շանտաժներով պիտակավորեք մեր հեղափոխական հայ ժողովրդին:
Իսկ ի՞նչ կարելի էր սպասել նախկինում նախագահի թեկնածու Վլադիմիր Պուտինի՝ Մոսկվայում գործող «Ազգային շտաբի» անդամ Մարգարիտայից ու Կրկուրովի ձեռքը խոնարհված համբուրող Տիգրանից…:
Երկուսիդ էլ պետք է օրենքով պատասխանատվության առաջ կանգնեցնել ՝ մարդկանց անհիմն պիտակավորելու համար, որ հասկանաք , թե ի՞նչ է ստերով սնվելը: Ասեմ ավելին, հեղափոխական այս ժողովուրդը ո՛չ սորոսների ոտքերի տակ կսողա , ո՛չ էլ ոչնչություն կոչված Ռուսաստանի, որովհետև հիշողությունդ թարմացնելով ասեմ , որ սա այն նույն ժողովուրդն է , ում Հյաստանի չարիք հանդիսացող Ռուսաստանդ վաղուց ծրագրավորած ագրեսիայի, բռնությունների ենթարկեց Բաքվում ,Սումգայիթում, Արցախում լիովին ս պա նեց հայոց լեզուն՝ թողնելով միայն ադրբեջաներենն ու ռուսերենը, որն էլ այդ նույն ժողովրդին հարկադրեց պաշտպանական պայքար սկել վաղուց սկսված ,սակայն չհայտարարված պատերազմում: Ստրկությունը վատ է անդրադարձել հիշողությանդ վրա ,ահա թե ինչու չես հիշում ,որ մանկությանդ «հայրենիքին» այդ ծանր պահերին սիրելի Ռուսաստանդ լքեց և միա՛յնակ թողեց , որն էլ հարկադրեց մեր ազատամարտիկներին ցանկացած քայլի դիմել դրսից ,թե ներսից ՝ զենք հայթայթելու և պաշտպանվելու համար:
Հիշու՞մ ես գոնե Բալահովիտի զինվորական մասի հրկիզումն ու ռուս պաշտոնյա զինվորականի առևանգումը ու նման բազթիվ քայլեր, թե գաղափար անգամ չունես դրանց վերաբերյալ…: Այդ պատերազմը հայ հերոս ժողովուրդը հաղթեց, անկախ այն բանից ,որ այդ ծանր պահին իրենց դավաճանած ու մենակ թողած Ռւսաստանը աջակցում էր ազերի կոչված թուրքերին ,հաղթեց մեր հերոսների հայրենասիրության, բազկի ուժի ու ձեզ պես չվաճառվելու շնորհիվ:
Եթե որևէ մեկը նորից հարկադրի , հայ մնացած ժողովուրդը նորից կպայքարի ու կհաղթի ՝ առանց սորոսների ու դավաճան Ռուսաստանի, ինչպես դա արեց Հայաստանի Հանրապետության անկախության ու Արցախի ազատագրման պատերազմի տարիներին, դա ձեր ուղեղին հասանելի բան չէ, դա հասանելի է միայն նրանց ում երակներում հայի արյուն է հոսում ,ոչ թե ստրուկի: Իսկ ավարտելուց առաջ հարցս ուղղում եմ ձեզ՝ 2 ազգադավներիդ, ո՞ր մկան ծակում էիք երկուսդ էլ , երբ նախկին ազգադավ իշխանությունները տասնամյակներ շարունակ թալանում , քանդում էին մանկությանդ «հայրենիքը » , բռնանում, սպանում այդ հայրենիքդ պաշտպանող բազմաթիվ անմեղ ՀՀ քաղաքացիների, սեփականացնում ու գռոշներով վաճառում պետական հարստությունները,՝ միլլիոններ կիտելով : Եթե մեկը կար ,որ այդ ժամանակ, ով պետք է տեսախցիկն ու բարձրախոսն առած առաջին գծում լիներ մեր պետականությանը սպառնացող այդ վտանգավոր տարիներին ,դա դուք պետք է լինեիք, այ լրագրող և ռեժիսոր կոչվածներ, Ո՞Ր ՄԿԱՆ ԾԱԿՈՒՄ ԷԻՔ, որ ծպտուններդ անգամ դուրս չեկան այդ տարիներին, մանկության «հայրենիքից» խոսոսղներ:
Հայրենիքը դա «դաչա» չէ ձեզ համար ,այլ ընտանիք ,որին պետք է խնամեիք ու պաշտպանեիք։ Այժմ մտեք ձեր մկան ծակը ,որտեղ մինչ հիմա կայիք եւ չհամարձակվեք ո՛չ հայ անվանել ձեզ ,ո՛չ մեր երկիրը համարեք ձեզ հետ կապ ունեցող մի բան ,ո՛չ էլ ձեզ իրավունք կվերապահեք այդ «հայրենիքի» մասին խոսել: Այդ հայրենիքի տերը 90-ականներին ճորտությունից ազատագրած հերոս հայ ժողովուրդն է ,ով մինչ օրս տեր է կանգնել ու միայն նրանք էլ նորից տեր կկանգնեն՝ ցանկացած անհրաժեշտ պահի:
Կնոջդ էլ հիշեցրու ,որ մեկ օր «դադարի շատ աշխատելը, ինքն ինձ համար մի ճամփորդություն կազմակերպի դեպի Հայաստան, որ ավելի լավ ճանաչի այն, զգա այն», ինչպես ինքն է ասել սա ժամանակին, գուցե դա իրեն օգնի իր կաշվի վրա զգալ այն ,ինչ արել են նախկին իշխանությունները ,որոնց ստորաքարշ կինդ պաշտպանում է: Չմոռանաս ասես ,որ ազգի հերոս Հաց Բերողի ,Միայնակ գայլի շիրիմներին այցելի ՝ քեզ հետ միասին ,, գուցե նրանց այցելելիս ձեր ուղտի կաշվի վրա մի պահ սարսուռ անցնի ու ուղեղի ժանգերն էլ մի քիչ մաքրվեն»
Հայրենիքը դա «դաչա» չէ ձեզ համար ,այլ ընտանիք ,որին պետք է խնամեիք ու պաշտպանեիք։ Այժմ մտեք ձեր մկան ծակը ,որտեղ մինչ հիմա կայիք եւ չհամարձակվեք ո՛չ հայ անվանել ձեզ ,ո՛չ մեր երկիրը համարեք ձեզ հետ կապ ունեցող մի բան ,ո՛չ էլ ձեզ իրավունք կվերապահեք այդ «հայրենիքի» մասին խոսել: Այդ հայրենիքի տերը 90-ականներին ճորտությունից ազատագրած հերոս հայ ժողովուրդն է ,ով մինչ օրս տեր է կանգնել ու միայն նրանք էլ նորից տեր կկանգնեն՝ ցանկացած անհրաժեշտ պահի:
Կնոջդ էլ հիշեցրու ,որ մեկ օր «դադարի շատ աշխատելը, ինքն ինձ համար մի ճամփորդություն կազմակերպի դեպի Հայաստան, որ ավելի լավ ճանաչի այն, զգա այն», ինչպես ինքն է ասել սա ժամանակին, գուցե դա իրեն օգնի իր կաշվի վրա զգալ այն ,ինչ արել են նախկին իշխանությունները ,որոնց ստորաքարշ կինդ պաշտպանում է: Չմոռանաս ասես ,որ ազգի հերոս Հաց Բերողի ,Միայնակ գայլի շիրիմներին այցելի ՝ քեզ հետ միասին ,, գուցե նրանց այցելելիս ձեր ուղտի կաշվի վրա մի պահ սարսուռ անցնի ու ուղեղի ժանգերն էլ մի քիչ մաքրվեն»: