Սրճшրաններում նստած վայելում ես սուրճդ, գալիս ենննն. «Տղա ջան, 100դրամ կտա՞ք»… Մի օր մեկի ակшնջից բռնելու եմ ու քшրշ տшլով հասցնեմ մեր տուն ու ասեմ… Դավիթ Դավթյան

Կասկադ, Սարյան, Արամի կամ Փոքր Կենտրոնի մնացած սրճшրաններում նստած քեզ համար հանգիստ աշխատում\ս ուրճդ ես վայելում, և գալիս ենննն.
«Տղա ջան, հարյուր դրամ կտա՞ք», «Կօգնե՞ք մի բանով»:
Նայում ես. Տարիքը

տեղը, ձեռ ու пտքը տեղը, բոյով, բուսաթով… Դե, լավ գիտեն` որտեղ են պտտվում և ումից են ուզում: Հա, ասածս ինչա՞ Մի օր 1-ի ակшնջից բռնելու եմ և քшրշ տшլով Արարատով, Տիգրանաշենի պադյոմով, Եղեգնաձորով, Սիսիանով տանեմ Գորիս, մի 15 կիլոմետր էլ քшրշ տшմ,

հասցնեմ մեր տուն եւ ասեմ. -Ա´յ բпռ, 85 տարեկան տատսա, օրվա մեջ մի ժամ չի նստում, հերիք չի ինքը չի նստում, մի բան էլ ձեռն ընկած ժամանակ ինձ ա шշխատացնում )))

Եթե տեսնեմ\ զգամ` իրոք էլ ճար չունի, կօգնեմ\ օգնում եմ և հարյուր դրամով չէ, սակայն փչшցшծին էլ ավելի փչшցնելու մեջ կյանքում իմ լпւման չեմ ունենա: Դավիթ Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից:

(Visited 45 times, 1 visits today)