Փորձեցի հասկանալ՝ ովքե՞ր են մտավորական «խաղում», տեսա այդ խայտառակությունը, նախկինների ձեռագիրն է. Գյուրջինյան

ՀՀ ԿԳՄՍՆ Լեզվի կոմիտեի նախագահ Դավիթ Գյուրջինյանը տարակուսանք առաջացնող՝ Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանին հղված, այսպես ասած, «մտավորականների» նամակի մասին տեղեկացել է գրականագետ Հասմիկ Հակոբյանի գրառումից:

«Փորձեցի հասկանալ, թե ովքե՞ր են մտավորական «խաղում», և տեսա այս խայտառակությունը: Հիմա կարող է լուրջ ընդունեն, որ Սրապիոնյան Սերժն ու իր աղջիկը հայ մտավորականության «ծաղիկն» են: Հիմար տեքստ է, մեկնաբանելու բան էլ չկա»,- «Հայկական ժամանակ»-ի հետ զրույցում ասում է նա:

Ըստ Գյուրջինյանի՝ այստեղ մեկ-երկու մարդ ինչ-որ մեկի պատվերն է կատարում, մյուսները առանց գիտակցելու և առանց տեքստին ծանոթ լինելու ստորագրել են դրա տակ. «Ոմանք էլ ցուցադրվելու համար, թե իբր իրենք էլ են մտավորական: Բայց տեքստը բացարձակ մտավորականի գրած տեքստի նման չէ»:

Սա չէ մեր մտավորական դասը, զայրանում է Գյուրջինյանը և ասում, որ պետք չէ նրանց ջրաղացին ջուր լցնել. մտավորականն այսպիսի բան չէր անի:

«Մտավորականը, իհարկե, պիտի վճռական պահերին խոսք ասի, չպիտի թաքնվի, բայց այս պահին երևի չեն խոսում նաև այն պատճառով, որ տեսնում են՝ աշխատում են, և այդ խոսքը հանկարծ չխանգարի գործին: Անձնական խմբային շահեր չպիտի գան և վնասեն ընդհանուր գործին: Ինչպես նամակում գրվում է՝ ազգային և համազգային չգիտեմ ինչ, բայց իրականում առաջին ստորագրությունից պարզ երևում է, թե ո՜ւմ շահերին է ծառայում: Սերժ Սրապիոնյան անուն-ազգանունն արդեն հուշում է, թե ո՜ւմ մասին է խոսքը: Նրա գրվածքները ընդդիմադիր մամուլում թափառում են, և, այո՛, բամբասանքներ են դրանք»,- շեշտում է նա:

Գյուրջինյանը նկատում է, որ, ամեն դեպքում, այս մարդիկ Հայաստանի և Արցախի շահերին չեն ծառայում և վերոնշյալ գրությունը ևս այդ շահերին չի ծառայում:

«Պարզ է, որ Սերժ Սրապիոնյանը նախկիններից մեկն է, փոխնախարար է եղել, և որպեսզի այդ թիվը մեծ լինի, աղջիկն էլ է ավելացել: Ես այդ բառից հոգնել եմ, բայց իրականում, այո՛, նրանք նախկին են, և դա նախկինների ձեռագիրն է և նաև մակարդակը: Մակարդակ չկա, անչափ ցածր մակարդակ, և ստորագրողների մեջ ինձ ծանոթ մարդիկ կան. զարմանում եմ, որ ստորագրել են: Ենթադրում եմ, որ միգուցե նաև չեն կարդացել տեքստը: Ես մի տեղ կարդացի՝ Հասմիկ Պապյանն արձագանքել է, որ ինքը չի ստորագրել այդ բովանդակության տակ: Սա թույլ է տալիս կասկածելու, որ հնարավոր է՝ մյուսներն էլ չգիտեն գրության մանրամասները: Կարող է ասել են՝ մենք Հայաստանի ու Արցախի համար հայրենասիրական ճռճռան բան ենք գրել, մարդը լսել է հեռախոսով, ասել՝ իմ անունն էլ գրեք, ձեռքի հետ էլ ինձ կճանաչեն. որովհետև մարդիկ կարդում են այդ ստորագրողների անուններն ու տիտղոսները՝ իմանալու համար՝ արդյոք ովքե՞ր են, հայտնի երգի բառերի նման՝ արդյո՞ք ովքեր են, ի՞նչ կտրիճներ են, (- հեղ. ծիծաղում է)»,- նշում է Լեզվի կոմիտեի նախագահը:

Մեջբերում ենք վերոնշյալ նամակի թերևս ամենաուշագրավ հատվածը. «Հիշեցնենք, որ մարդկության պատմությունը լի է տարբեր երկրների և ժողովուրդների հաղթանակներով ու պարտություններով։ Սովորաբար մեկի հաղթանակը մյուսի պարտությունն է։ Դեռևս անտիկ ժամանակներից սկսած՝ պարտված արքաները, զորավարները, գերագույն հրամանատարները խայտառակ պարտությունից հետո կա՛մ ինքնասպան են լինում, կա՛մ հրաժարական տալիս՝ կախված իրենց բարոյական նկարագրից ու խղճի, պատվի զգացումից։ Մենք ընդամենը փաստ ենք արձանագրում, ներկայացնում իրողությունը»:

(Visited 334 times, 1 visits today)