Այսօր նկատեցի, որ Արցախ հայրենիքի մի հատվածի կորուստը ծանր «սգացող» ու աջուձախ բոլորին հողատու, դավաճան ասողները օտար ծովափերում տեղը տեղին, ֆոտոսեսիայի բոլոր կանոնները պահելով հանգստանում են, վատագույն դեպքում քաղաքական պաուզան անց են կացնում Ռուսաստանում… Մտածում եմ, որ ծովը օգնում է վիշտը «թեթև» տանել ու կորուսյալ հայրենիքի անլուծելի դարդերը ծովի ալիքներին են պատմում… Սիրուն շորիկները ցուցադրելով, բան ման… Չէ, չէ, չէ, ինչ Արցախ, ինչ Ստեփանակերտ, ինչ Ասկերան ու Մարտակերտ… Փխրուն, հայրենասեր սիրտիկները չի դիմանա, երբ տեսնեն արնահոսող ու վիրավոր հայրենիքը… Ինչպես նախկինում, այժմ էլ միայն միջերկրական ու հնդկական ծովափեր… Հո գյուղացի, ժեխ չեն, էլիտա են….