Ես և Արամ Սարգսյանը քսան տարվա ընկերներ ենք և ոչ միայն`կուսակցական։

Հազար անգամ հաց ենք կտրել միասին,մասնակցել ենք մեկս մյուսի ուրախություններին,կիսել ենք մեկս մյուսի վիշտը,անցել ենք բռնապետական դժոխքի միջով ու պահել մեր դեմքը։
Ես կարող եմ նրան ուղղված վիրավորանքը համարել սեփականը ու պատասխանել ձեզ,սեփական դեմքը կորցրած ու պատիվը վաճառած լածիրակներիդ։

Քոչարյանին ուղղված խոսքերից շատ? եք ազդվել,այ,մուրացկաններ,որ հիմա ել կպնում եք Արամի ամենացավոտ վերքին`Վազգենի հիշատակին։

Այ,անբարոյականի վաստակներ,դուք էդքան չկաք,որ գնահատեք Սպարապետի արածն ու չարածը։
Դուք ընդամենը աննամուս լակոտներ եք,որ ձեր կնգա տրուսիկն ու ձեր երեխայի հացն էլ եք առնում ձեզ շպրտած փողով,դրա համար էլ մարդակերին ավելի եք սիրում,քան ձեր ծնողներին։