Աստղ Գալեյանն իր էջում գրել է. Միխ իմ կյանք,իմ արև, շոգ ամառ է, իսկը Սևան գնալու։ Սակայն գիտես ոչ մի տեղ չեմ կարողանում գնալ առանց քեզ… երանի մանկությունդ դարձյալ հետ բերեի,էլի գնայինք գյուղ հանգստանալու, և հենց ժամը 12-1-ը լիներ էլի գայիր և անդադար կրկնեիր մա գնանք լողանալու, ես էլ ասեի՝ Միխ ջան թող մի քիչ էլ տաքանա, դեռ սառն է ջուրը։ Դու շարունակ էնքան կասեիր, որ ստի պված կտանեի, սակայպ մի պայմանով,որ խորը չես լողա։ Դե ոնց միշտ կասեիր հա հա,
սակայն ես հո գիտեի… Եւ հենց տեսնեի,որ խորն ես գնում, ափից գո ռայի՝ Միխ հետ արի,Միխ Սևանի ջուրը քաշող է, խորը մի գնա…Էնքան կանչեի, մինչև դուրս գայիր։ Ես կբա րկանայի, սակայն մեկա էլի կբերեի։ Եւ եթե մի օր էլ չբերեի լողալու հաստատ
կլսեի դժ գոհությունդ,որ էլ գյուղ չես գա, որ դու գյուղ գալիս ես լողալու համար և այդպես շարունակ…Ախ արևս երանի և էլի երանի էն յուրաքանչյուր ակնթարթին, որ քեզ հետ եմ անցկացրել, ես աննկարագրելի քեզ կարոտել եմ, ախր ինչի գնացիր բալես։